Van St. Augustine naar Cocoa Beach
Blijf op de hoogte en volg familie
21 Augustus 2012 | Verenigde Staten, Cocoa Beach
(writer Henry)
Een heerlijk rustige reis met een leuke onderbreking voor Isabel en Sabine. Zwemmen met Dolfijnen, dit hadden we al geboekt voordat we op vakantie gingen. Isabel wil dit graag beschrijven.
(writer Isabel)
Toen we aankwamen en incheckten kregen Sabine en ik een fel geel bandje om ons arm. Daarna moesten we naar de gele vlag lopen en wachten in de hitte voor een trainer. Zij ging ons uitleggen over de behandelingen met de dokter en de dolfijnentrainingen om hun kalm te houden. Daarna moesten we omkleden en kregen we een zwemvest en een zwembril. Onze groep van 10 werd door tweeën gesplist en kregen een eigen trainer. Onze trainer heette Kate. Sabine en ik waren de enige tieners, de rest waren ouderen en 2 kleine meisjes. Toen we het water in gingen kregen wij een dolfijn genaamd Roxy. Ze was erg lief en tam. Kate liet met gebaren zien dat Roxy trucjes kon doen. Later mocht iedereen met Roxy op de foto wat heel leuk was! Want je moest ook haar een zoen geven! Haha! Het was heel gezellig en een uur is al best lang (wat juist goed is (hoe langerr hoe beterr)). Toen het helaaaaaaas afgelopen was reden we verder naar Cocoa Beach.
(wirter Henry)
Aangekomen in Cocoa Beach werden we verrast door het kleurrijke “hotel”, eigenlijk een samenstelling van parkeergarage, surfwinkel, restaurant, verhuur etc… you name it!
We zijn direct, na opgeknapt te zijn, gaan eten in het restaurant. Buiten het hotel gaan was echt geen optie of je moest lichtelijk suïcidaal zijn. Het was noodweer: dat is hier echt noodweer en ze noemen het hier Thunderstorm. Dit verschijnsel hebben we al een aantal maal meegemaakt, ook met rijden: je weet al dat de hel los breekt als je de gitzwarte lucht ziet aankomen, het is de weg af en als het niet anders kan, rustig doorrijden.
We hebben ons na het eten genesteld en zijn lekker vroeg gaan slapen, op het menu voor morgen staat een bezoek aan het Kennedy Space Center gepland. Zeker voor mij erg leuk omdat ik dit als klein jochie van negen (1969) samen met de familie de maanlanding (in zwart/wit) op TV heb gezien.
Een heerlijk rustige reis met een leuke onderbreking voor Isabel en Sabine. Zwemmen met Dolfijnen, dit hadden we al geboekt voordat we op vakantie gingen. Isabel wil dit graag beschrijven.
(writer Isabel)
Toen we aankwamen en incheckten kregen Sabine en ik een fel geel bandje om ons arm. Daarna moesten we naar de gele vlag lopen en wachten in de hitte voor een trainer. Zij ging ons uitleggen over de behandelingen met de dokter en de dolfijnentrainingen om hun kalm te houden. Daarna moesten we omkleden en kregen we een zwemvest en een zwembril. Onze groep van 10 werd door tweeën gesplist en kregen een eigen trainer. Onze trainer heette Kate. Sabine en ik waren de enige tieners, de rest waren ouderen en 2 kleine meisjes. Toen we het water in gingen kregen wij een dolfijn genaamd Roxy. Ze was erg lief en tam. Kate liet met gebaren zien dat Roxy trucjes kon doen. Later mocht iedereen met Roxy op de foto wat heel leuk was! Want je moest ook haar een zoen geven! Haha! Het was heel gezellig en een uur is al best lang (wat juist goed is (hoe langerr hoe beterr)). Toen het helaaaaaaas afgelopen was reden we verder naar Cocoa Beach.
(wirter Henry)
Aangekomen in Cocoa Beach werden we verrast door het kleurrijke “hotel”, eigenlijk een samenstelling van parkeergarage, surfwinkel, restaurant, verhuur etc… you name it!
We zijn direct, na opgeknapt te zijn, gaan eten in het restaurant. Buiten het hotel gaan was echt geen optie of je moest lichtelijk suïcidaal zijn. Het was noodweer: dat is hier echt noodweer en ze noemen het hier Thunderstorm. Dit verschijnsel hebben we al een aantal maal meegemaakt, ook met rijden: je weet al dat de hel los breekt als je de gitzwarte lucht ziet aankomen, het is de weg af en als het niet anders kan, rustig doorrijden.
We hebben ons na het eten genesteld en zijn lekker vroeg gaan slapen, op het menu voor morgen staat een bezoek aan het Kennedy Space Center gepland. Zeker voor mij erg leuk omdat ik dit als klein jochie van negen (1969) samen met de familie de maanlanding (in zwart/wit) op TV heb gezien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
