Viva Las Vegas

(writer Henry) dd 29 juli ’10 Daar ben ik weer… ff bijkomen van afgelopen dagen. We zitten nu in de Red Feather Lodge, vlak bij Grand Canyon na een rit van ca 350km en het is gelukkig onverwacht koel ca, 29 graden C, de dames liggen te lezen op bed en ik “moet” na het rijden ook nog Writen, leuk he?

Ik ga mijn verhaal natuurlijk beginnen waar ik in voorgaand verhaal geëindigd ben, das logisch zou Johan Cruijff zeggen. We zijn zonder poe of pa vertrokken uit het plaatsje Three Rivers, Sequoia, en koers gezet naar LV, Jeaaa Baby, here we come! Na wat gepingeld te hebben met mijn stuurflippers die de Cruise Control aansturen (gasgeven met zo’n pedaal kan echt niet meer hoor!) en het angstig om mij heen kijkend naar YSNS (YesSirNoSirHighwayPatrol) vonden de dames het mooi geweest en moest ik eraf bij Bakersfield…. Ja Bakersfield! Wie gaat er nu af bij Bakersfield, wij natuurlijk. Waarom? Simpel… Wellicht kent mijn lezerspubliek Tom Hanks en de film Cast Away? Juist, dan is het begrijpelijk dat wij de afslag Bakersfield namen, Basta!

Aangekomen op een louche Boulevard met links drugs handelende heren en rechts pikant geklede dames ff zoeken naar een tent om te rusten en de inwendige mens te verzorgen, natuurlijk netjes met Cola en wat anders om te eten. O. ja eerst mijn angsttank vullen bij de Shell, pff.. rijdt toch wel lekkerder met een volle tank.
Toen… Henry, nu hier naar rechts! Klinkt het in koor.. YSNS! Ieee!!!! What the … er is maar een eettent, met de naam Po To ofzo, ik vermoedde iets van Pol Pot en ja hoor.. een Vietnamees restaurant hmm… Eenmaal binnen eerst de WC bekijken, dat hebben we geleerd van opa Lohman, als dat schoon is, kun je er gaan eten.. OK en de WC was schoon.

Kwam er ene Carlos op ons af wat we hier wilden, eten natuurlijk! Carlos; ?????? jullie hier in Bakersfield eten? Hoe kom je op het idee? Hier hebben jullie toch niets te zoeken? Ik verslikte mij bijna. Nadat de dames e.e.a. uitgelegd hadden heeft Carlos ons prima geadviseerd en hebben we heerlijk gegeten. Hij adviseerde ons wel ASAP Bakersfield te verlaten.
Na een kleine 400km hebben we ook nog het plaatsje Calico bezocht, ja lezer.. als je er niet bent geweest, dan wist je net zoveel als ik voor die tijd. Het was ooit een Ghost Town, een verlaten zilvermijnstadje uit 18honderdnogwat. Dit heeft men (wie weet ik niet) opnieuw leven ingeblazen en er een toeristisch plekje van gemaakt.
We stapten de auto uit en ik dacht ff dat ik in het vagevuur was beland.. whiehoe! Wat een hitte! Dat merk je niet in de auto, maarre wel er buiten. Erg leuk en we hebben wat foto’s genomen en niet geschoten lezers.. 20e eeuw You know! Ff aan het zuurstof van het lachen van mijn eigen grapjes. Snel de auto in richting LV!...

Wat een @@##$$%%^&!!!!?????^&****@##$#%..... voorgaande was onze indruk toen we Las Vegas binnen kwamen rijden.. een gekkenhuis is er echt niks bij en wie heeft dit in …naam verzonnen? Heel indrukwekkend, gelukkig zat Margriet achter de flippers en het stuur en heeft zij samen met de andere vier passagiers (waaronder ik en de GG) ons prima naar de Piramide van de stad gebracht, genaamd Luxor hotel.
Na het parkeren om de bagage uit de auto te halen, riep ik waar in …naam de autosleutels waren; voor ik het wist hadden we een ware Carjacking, alleen was er een bonnetje in mijn handen gedrukt met een klein velletje voorwaarden om de auto weer terug te krijgen indien gewenst, op zo een moment herhaal ik altijd de zin om mij rustig te houden: “Loopt er bloed uit? Is er iemand overleden? Nee? Dan is er niks aan de hand.” Vervolgens is een andere Luxorfiguur je bagage ook al aan het “Jacken” en krijg je wederom een bonnetje in je handen geduwd, met een vermelding dat je bij aankomst op de kamer een nr. moet bellen om de bagage te ontvangen, OK dan.
Aangekomen bij de incheckbalie (kleine 50 mtr. lang) galmt het ”Next Please” jaja, da’s leuk, maarre wie riep dat dan? Er zitten daar zo’n 15 medewerkers naast elkaar, we kijken elkaar ff heel dom aan, van: ligt dat nu aan ons? Totdat er eentje aan het zwaaien is, OK. We krijgen op dat moment uitleg van 1 minuut en een stapeltje papier waar we onze kamer zouden kunnen vinden…Oooo, ik snap het! Het gokken is begonnen Yes! Wie het eerst het snapt... gelukkig hadden we Isabel mee die ons via paden tussen de blingblingpingtringtringapparaten naar de liften bracht, op naar de verborgen (schat)kamer van toetochoffie. Het liep heel erg Smooth en ik moest niet naar de leuke dames kijken, want daar zorgen mijn dames wel voor. Op de kamer te zijn aangekomen, ineens nok-nok! Ik doe open en ???? ik wilde zeggen; Jerry Hibma wat doe jij hier? Enige wat Jerry zei was, “Thanks for the tip” en “Sign here Please” …de dames keken ook en was het Jerry echt toch?
We waren helemaal gaar en in de war van het gedoetje, gelukkig heb ik daar geen last van lezer, maar jullie kennen mij beter als een pakkie boter toch?

De volgende morgen na alle rituelen de stad gaan bezoeken. Ik kan daar echt een boek over schrijven en het bestaat allemaal uit superlatieven. Dit is niet normaal, zeker als je uit ons nuchtere landje komt, sorry, maar het woord “Jezus” echt gaaf was wat ik kon bedenken. Het ene hotel is nog spectaculairder dan het andere met ieder zijn eigen thema. We hebben niet alle hotels kunnen bezoeken, maar het Venetiëhotel vonden we het meest indrukwekkend en voegen een paar foto’s toe. Het deed een beetje denken aan de film van The Truman Story met Jim Carrey voor de filmkenners onder ons. Werkelijk, binnen met een nepsky en Venetië nagebouwd met waterkanalen en bootjes die de mensen vervoeren en restaurantjes, shops etc.. echt te gek! Dan kom je buiten… Wat een hitte… je moet echt zorgen dat je het volgende thema bezoekt, anders ben je morte!
Het openbaar vervoer is perfect geregeld met aircobussen en monorail, behalve als je met een Offenberg reist. Het vertrouwen van de dames heb ik echt beschadigd, een voorbeeld (van de vele). We komen aan bij een halte, bussie komt en we stappen in. Ik vraag aan YSNS in de bus, waar ik de Tickets kan verkrijgen en hij verwijst mij naar buiten naar een automaat bij de halte, OK! Ik stap uit en om de tickets te kopen, psss, grrrring, weg bus en weg dames…tja daar sta je dan in de 45graden, geen dames en dames geen Tickets hmm… het is allemaal goed gekomen hoor, want de dames hadden al ervaring in SF met de schrijver van dit verhaal en ik mocht blijven.
Indien er iemand naar LV wil, raad ik aan minimaal 4-5 dgn. daar te verblijven om alles te ervaren, werkelijk uniek en dit vind je niet ergens anders op deze aardbol.

We hebben de 29e koers gezet naar De Grand Canyon, het gehucht Tusayan, en verblijven hier drie nachten om het natuurschoon te bewonderen, ook hier superlatieven enhuu wat serieuzer, wordt vervolgd! Wij gaan ff pitten.