De vreselijke fietstocht

Writer Henry
Banff, 09 juli 2015
Dames vroeg wakker.. gestoken door een werkmug? Ik kijk voorzichtig door m'n oogleden heen.. Sportschoenen.. Sportpakjes.. Staartjes in.. Deur dicht.. pff.. ff rust. Ik draai mij nog ff om voor het ontbijt ;-)

Na ontbijt gingen M. en ik op pad voor info voor een nieuw avontuur.. Het werd fietsen huren! Leek ons een prima idee bij een temperatuur van 30gr. in de morgen.. (hoe kom je erop..) nah.. Gewoon opstappen en fietsen.. je weet wel.
We hadden een kaart van de oemgeboeng meegenomen bij de fietsverhuurder en die meneer had een route aangetekend die ons wel leek..(blijkt lijk..).
M. vond het ook nodig een Picknickpakketje te kopen bij de lokale super de Duur winkel.. ik zeg niks en ben gewillig meegegaan.. Don't Battle the Enemy ;-)
Bij terugkomst in ons hottellus.. lagen onze Sporty Spice Girls heerlijk te dutten.. Tja krachten verdelen dames.. pa en ma ietsje meer..

Eenmaal op weg zat de stemming er prima in.. On the Road Jack werd er gezongen ofzo.. maar eenmaal buiten het bewoonde gebied kregen we last van een vals plat..fietsers weten wat dat betekent... echter.. de temperatuur steeg gelijk met de helling van het wegdek.. Nu was het ineens of the Road Jack.. vooral bij deze schrijver.. ondanks mijn atletisch figuur en conditie van een tijger.. piepte en kraakte het gelukkig niet bij mij alleen..pff.. Bij de vijfentwintigste stop aan de kant van de weg werd er plots vanuit een auto geroepen... "Are you guys lost?" Jip.. al jaren wilde ik zeggen.. maar snel werd ik overrompeld door de drie D's.. een jonge Handsome guy in ouwe auto.. van wie z'n mudder uit Youtregt (Utrecht) kwam.. had geen oplossing voor ons probleem.. dus doorfietsen was het devies... kkkk...

Na een half uurtje ploeteren kwamen we bij een meertje met een hoop kanadeese... Water bijna op.. M'n benen ook. Na te zijn afgekoeld hebben we nogmaals de kaart bekeken.. Tja.. Nondejuus!, we hadden de zwarte route gevolgd... De zwaarste categorie.. Die fietsverhoerder was een nazaat van Jan Jansen denk ik.. we hadden de blauwe route motte volgen... Dacht ik.. Ik zeg niks...

Na veel gesteggel en als poldermodel besloten een binnendoortje te nemen... Heu...
Hoe ga ik deze voortzetting van ons fietsavontuur voor u als lezer netjes omschrijven.. Het volgende:
-We zijn het niet eens over de route
-Er zijn veel beren op de weg (letterlijk en figuurlijk)
-Geen water.. temperatuur zo een 35gr.
-Heuvels
-Smal en onherbergzaam pad
-Twee sportfietsen en twee ATB
-Angst
-Uit volle borst gezongen.. Een potje met vet...(om beren op afstand te houden)
-La familia Offenbergjes
Nah.. lezer.. dit was een zeer explosief mengsel.. waar geen beer het mee wilde doen. Eind goed al goed.. Bij de Subway met heerlijke broodjes alles weer goed gemaakt en daarna vroeg gaan slapen... zoals de Fabeltjeskrant eindigde... Snaveltjes dicht en oogjes toe....