The Longest Day
Door: Sabine en Isabel
Blijf op de hoogte en volg familie
07 Juli 2015 | Canada, Calgary
Writer Sabine:
Stress. 's Ochtends om 7 uur wordt er al havermout gegeten, raad maar wie dat zou zijn.. Terwijl we pas om half 10 weggaan van huis en eigenlijk alles al is ingepakt. Waarom dan zo vroeg?
Het huis moest schoon. Dat moest heel duidelijk zijn, want over 4 dagen komen er vrienden in huis.
Ik heb hier vrij weinig van gemerkt, want ik als schone slaapster werd pas om half 9 wakker:)
Timo kwam om kwart voor 9 binnen om als taxi te spelen. Na wat rondrennen om nog wat spullen mee te nemen zijn we rond half 10 vertrokken, dag huisje.. En zeker niet te vergeten, dag Theo:(. Tot over een maand!
Op Schiphol verliep alles heel 'smooth' en iedereen was erg aardig. Na een kleine vertraging van een half uur zijn we de lucht in gegaan. Nu zit ik dan hier pas 4,5 uur onderweg en nog 4 uur te gaan... Henry heeft mazzel, 3 stoelen in zijn bezit, maar dat mag ook wel. Deze arme rakker had zijn voetje verzwikt op de laatste trede van de trap.
Writer Isabel:
Na een mooie landing en lang gewacht bij de douane, werden we verwelkomt bij de aankomsthal door muziek en dans van Cowboys, die ons overhaalde om naar de Stampede (feest in Calgary) te gaan. Ik leerde Sabine vangen met lasso en papa ging de money halen bij de ATM.
Later liepen we naar de overkant om onze hele grote Dodge op te halen. Na geregel en gepuf, hadden we onze mooie Dodge 'journey' in de pocket. Ik blij, papa blij.
Rijdend, zagen wij in de prairie en stad beginnen 'Calgary'. Wajow. Is groot. Doorgekart en bij het hotel aankomend, kregen we een hotelkamer op de 31ste verdieping.. Zo de knetter!
Nummer 3108. 3108 leek net een appartement, alleen zonder wasmachine. Heerlijk!
Even allemaal opgefrist en opgetut, wilden wij Etennnnn. Honger.
Onder weg naar eten zoekend, verzwikte de ouwe rakker weer ze voet.. Toch verder lopen. Op de 8 Ave street waren er barretjes met allemaal (nep) cowboys, vanwege Stampede. Door een moeheid van hier tot Tokyo, kozen we dit keer even voor de rust in een Indiaas restaurant. Buikjes rond en tevreden. Daarna even een Cowboy winkel ingegaan, hoedjes passen. Terug in hotel en Henry blij dat zijn voet kan rusten, wilde iedereen slapen. Zwaar een dag van 21 uur.. Goodnight.
Stress. 's Ochtends om 7 uur wordt er al havermout gegeten, raad maar wie dat zou zijn.. Terwijl we pas om half 10 weggaan van huis en eigenlijk alles al is ingepakt. Waarom dan zo vroeg?
Het huis moest schoon. Dat moest heel duidelijk zijn, want over 4 dagen komen er vrienden in huis.
Ik heb hier vrij weinig van gemerkt, want ik als schone slaapster werd pas om half 9 wakker:)
Timo kwam om kwart voor 9 binnen om als taxi te spelen. Na wat rondrennen om nog wat spullen mee te nemen zijn we rond half 10 vertrokken, dag huisje.. En zeker niet te vergeten, dag Theo:(. Tot over een maand!
Op Schiphol verliep alles heel 'smooth' en iedereen was erg aardig. Na een kleine vertraging van een half uur zijn we de lucht in gegaan. Nu zit ik dan hier pas 4,5 uur onderweg en nog 4 uur te gaan... Henry heeft mazzel, 3 stoelen in zijn bezit, maar dat mag ook wel. Deze arme rakker had zijn voetje verzwikt op de laatste trede van de trap.
Writer Isabel:
Na een mooie landing en lang gewacht bij de douane, werden we verwelkomt bij de aankomsthal door muziek en dans van Cowboys, die ons overhaalde om naar de Stampede (feest in Calgary) te gaan. Ik leerde Sabine vangen met lasso en papa ging de money halen bij de ATM.
Later liepen we naar de overkant om onze hele grote Dodge op te halen. Na geregel en gepuf, hadden we onze mooie Dodge 'journey' in de pocket. Ik blij, papa blij.
Rijdend, zagen wij in de prairie en stad beginnen 'Calgary'. Wajow. Is groot. Doorgekart en bij het hotel aankomend, kregen we een hotelkamer op de 31ste verdieping.. Zo de knetter!
Nummer 3108. 3108 leek net een appartement, alleen zonder wasmachine. Heerlijk!
Even allemaal opgefrist en opgetut, wilden wij Etennnnn. Honger.
Onder weg naar eten zoekend, verzwikte de ouwe rakker weer ze voet.. Toch verder lopen. Op de 8 Ave street waren er barretjes met allemaal (nep) cowboys, vanwege Stampede. Door een moeheid van hier tot Tokyo, kozen we dit keer even voor de rust in een Indiaas restaurant. Buikjes rond en tevreden. Daarna even een Cowboy winkel ingegaan, hoedjes passen. Terug in hotel en Henry blij dat zijn voet kan rusten, wilde iedereen slapen. Zwaar een dag van 21 uur.. Goodnight.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
